05 Temmuz 2010

Alışveriş kurallarım: gez göz arpacık




Annemle alış verişe çıkmak benim için bir işkence.
Annemi kırmak istemiyorum hadi çıkıp bana bidi bidi bakalım dediğinde de tamam bebeyim gidelim diyorum. Sonuç olarak annem aşırı kararsız bir kişilik olduğu için ve de hali hazırda dünya üzerindeki tüm modelleri görmeden karar veremediği için annemle genelde alış veriş değil sadece piyasa araştırması yapıyoruz ki bu araştırma genelde normalden bayaaa bi uzun sürüyor. Şöyle ki annem karar vermiş mesela yaz için krem rengi, klasik, şık olsun ama modern dursun bir ayakkabı istiyor..
Annem neye bakıyor? Kırmızı spor ayakkabı.
Annem neye bakıyor? 80 yaş teyze ayakkabısı.
Annem neye bakıyor? Parmak arası terlik.
Annem neye bakıyor? Gladyatör sandalet.

İş bu gezinti esnasında kanımda mıdır içimde midir nedir kadınlıktan uzak bir şahsiyet olduğum için ki benim bir mağazada beğendiğim ya da bana hitap eden bi şey yoksa maksimum harcayacağım süre: 2 dakikayı geçmez -bunla orantıladım- sıkıntıdan patlama anne yeter artık ne istediğine karar ver, sen daha ne alacağını bilmiyosun bence gibi konuşmalarla sürüp gitmektedir.

2 seferdir çıkıyoruz bakmadığımız ayakkabıcı kalmadı annem bugün ne dedi biliyo musun sevgili okur yazar? Aman ya benim ayakkabı alasım gitti, almıyım bence ben ayakkabı!'^+%&/&%+!^

Ben çıldırdım tabi. Bütün mağazalardaki ayakkabı modellerinden en beğendiklerimi e şu iyiydi ya diye son nefesini vermekte olan biri gibi yalvarırcasına saydım ama annem kesin bir tavırla:

Hiçbiri içime sinmedi. dedi.

Bense o esnada yürümekten şişmiş ayaklarıma bakarak bir kaç damla gözyaşı döktüm.

Alışveriş konusunda ciddi anlamda problemli biriyim zira hiçbir şey-- HİÇBİR ŞEY beğenmiyorum. Giydiğim kıyafetlerin beni yansıtmadığı düşüncesindeyim genel anlamda. Alış veriş yaparken de işte bu falan dediğim kırk yılda bir çıkar ve genelde çeşit olsun diye kıyafet ve ayakkabı alırım. Bir mağazanın vitrininden içeride beğenip beğenmeyeceğim bir şey var mı anlarım. Mağaza içinde çok hızlı turlarım. Almayı düşünmediğim bir şeyi nasıl duruyor diye denemem. Biri denerken de beklemekten çok sıkılırım. AVM lere zorunlu olmadıkça gitmem, hemen sıkılır ve de yorulurum. Alacaksam da çok dolaşmayı sevmem aynı modelleri her yerde görmek beni alacağım şeyden soğutur. Örneğin kırmızı ayakkabı alacaksam ve sürekli görürsem kırmızıdan vazgeçerim. İstediğim modeli ararken ve bulamazken o modelden sıkılırım. Sürekli kafamda canlandırmak bile sıkar.

Gördüğünüz gibi problemli bir kişilik olduğum yeterince açık. Bu saydıklarım iyi mi kötü mü bilmiyorum ama tek başına alışveriş yamak benim için daha uygun çünkü yanımda biri varsa ve mağazalarda oyalanan bir tipse ciddi anlamda sinir oluyorum. Özellikle sürekli bir şeyler deneyen ya da aşırı kararsız kişilikler sinirlerimi bozuyor. Zaman zaman benim de çok kararsız kaldığım oluyor ve anında fikrine güvendiğim birine mms atıyorum o da şahane bi olay bence.

İşte böyle sevgili okurlarım. Yorgunum harap ve de bitap haldeyim. Annem de ayakkabı almıyo ne bahtsızım yareppim!

foto:deviantart

5 yorum:

Piyaztheoz dedi ki...

o zaman neymiş, seninle alışverişe çıkılmayacakmış.
B)
kaçaroğlu.

bossa nova dedi ki...

iki adet yorumu denetleyemeden hunharca fekat yanlışlıkla ve de okuyamadan silmiş bulunuyorum. Yorum sahiplerinden özür dileyerekten şeyettim.

bossa nova dedi ki...

Sevgili OZ,
Aslında insanlar bana ayak uydursa her şey hemencecik hallolucak da işte..
:)

Asortik Krep dedi ki...

Yakın olsak annenizle alışverişe sizin yerinize ben gidebilirdim :)
Alışveriş mantığımı bence kimse şimdiye kadar anlamamıştır ama ben eğer başkalarıyla alışverişe çıkıyorsam bir çeşit gezi gibi düşünüp ,kendimle ilgili bir şey bakmıyorum.Onları en uygun şekilde giydirip tek başıma alışverişe çıkıyorum..
Bu yüzden her istanbula gidişimde herkes peşime takılmak istiyor ama bu sefer de benim fazla vaktim olmuyor.
Birbirimize yakın yaşarken resmen teklifsiz benle alışverişe kaçmak istiyorlardı..
Bence siz dürüst ve net konuştuğunuz için- yazılarınızdan anladım-iyi bir alışveriş arkadaşısınız.. :)
Birde insan uzak kaldığında anneyle alışverişin aslında ne kadar hoşbir şey olduğunu anlıyor...En azından ben çok özlüyorum.Günlerce beni dolaştırsınlar razıyım :)

bossa nova dedi ki...

Asortik krep; öncelikle uzun ve de hoş yorumun için teşekkür ederim.
Bende aynen kendimle ilgili hiçbir şey bakmıyorum başkasıyla alış verişe çıktığımda ve de genelde benimle alış verişe çıkıp eli boş dönen pek olmaz. Annemle inanmazsın ama bu yazının üzerinden ne kadar vakit geçti hala ayakkabı arıyoruz. Daha doğrusu artık terlik ya da sandalet tarzı bir şey almaya karar verdi:)
Annemle ben de sadece yazları görüşüyoruz ve işte bu yüzden asla ve asla kırmak istemiyorum fakat gördüğün gibi bunalıyorum:)
Umarım size de geniş geniş zamanlar düşer doya doya alış veriş yaparsınız:)