Bir arkadaşımın yazısı bu; çok beğendim paylaşıyım dedim:)
Hep aykırı olduğumu düşünmüşümdür... Bu farklı olmaya çalışmak ya da olmaya çabalamak diil. Zaten dışardan bakıldığında dersleri çok iyi , ailesiyle - arkadaşlarıyla uyumlu biri olarak görünüyorum. Öyle de ; fakat bu uyumlu olduğum kişilerin koymuş olduğu "etik" diye de adlandırdığımız kurallara genelde uymam , dışardan öyle görünmesine rağmen... Yani ne biliyim çocukken şunlar doğru diye öğretilio ve onlardan birine uymadığımızda kendimizi kötü hissetmemiz için ellerinden geleni yapıo etrafımızdakiler. Böylece buna alışıoruz; ilerde uymadığımızda gene pişman oluoruz ve bunu "vicdan" olarak adlandırıoruz. Hep merak etmişimdir, bu ahlak ya da etik kurallar kime göre etik??? Neden uymak zorundayız ya da uymayanları neden dışlıyoruz? Belki de dıştan belli etmeyişimin sebebi de dışlanma korkusudur. Genelde çocuklar ailenin yansımasıdır derler ; fakat ben buna inanmıorum!!! Belki de doğrudur da onların karanlık kalmış yanları veya bastırılmış kötü duygularının dışa vurumuyumdur , kimbilir?... Hayatımda yaşadığım hiçbişiden olmadım. Bi çok erkekle öpüştüm , kimiyle daha da ileriye gittim ama pişman olmadım. İlkinde biraz kafam bulandı , ama hemen geçti. Sözler verdim yerine getirmedim, yalan söyledim , içki içip saçma sapan hareketler yaptım , rol yaptım seviomuş gibi , bilerek baştan çıkardım... Daha neler neler... En kötüsü de bu yaptıklarımın tadını çıkardım!! (Benim için kötü diil , kurallar kötü olmasını gerektirio...) Bazen düşünüorum Allah korkusuda mı yok kızım sende diorum kendi kendime... İnanıorum varlığına ve bu yaptıklarım için yanacağımdan memnun olucam sanırım. Dünyada tadını almadığım şeyler kalmamış olcak ve ahirette de... Cennete direkt gitmek istemem doğrusu , cenneti önemli kılan şey cehennemin varlığıdır çünkü... Vicdansız mı oluroum şimdi? Etik toplumla da iyi anlaşıorum, eeeeeee??? Daha ne o zaman? Bence herkesin bi kirli çamaşırı olmalı ortaya dökülecek... Ne korkunçki hayatın tadı etik değerleri çiğneyince çıkıo. Aşırı doz eğlence oluo ve yaşadığın iyi şeylerdense bunlar daha çok aklına kazınıo. Bence kişilik oluşumunda en önemli etken gene etik kuralları çiğneyerek yaşadığımız olaylardan çıkardığımız derslerdir... Toplumu mu baştan çıkarmaya başlıorum ne?? İnsanoğlunun zamanında koyduğu bu yazısız kanunları reddediorum ben... Hayatın tadına varmaya , dersler almaya devam edicem... Etik! Peh!!! Çok fiyakalı sözcük doğrusu, adını duyunca bile insanın her ne anlama geliosa ondan istiorum diyesi gelio:)
foto:deviantart
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder