22 Haziran 2009

Yuva Kurtarma Kurumu

evde bir karmaşa bir hareketlilik...
Durağan, kendine has yaşamımdan sonra ayrılmak üzere olan çiftleri birleştiren ailem yine iş başında ve bir çifti ayrılmadan kurtarmaya çalışıyor.
Yarın daha da karışık olacak işler.. Ailenin çocukları da gelicek.. Ben bu işler nasıl yürür pek kestiremem.Elbet söyleyecek lafım olur ama sınırlı kalır ne yazık ki. Yapıcı ve bünyeye iyi gelen biri olduğum söylenir durur ama bu nasıl bi sorumluluktur? Bilmem..
Anlaşamayan eşler, kendileri çözüm üretemeyen kişiler bunlar; ne kadar sağlıklı olabilir ki müdahalelerle?
BArışsınlar da isterim fakat belki de böyle olmalıdır??
Babam pes etmiş gibi..Yok olmaz bunlar diyo; ama olmicağından değil; ikisi de birbirinden dik kafalı, inatçı ve geçmişe takılı kalmış..SEn şöle yaptın, ben böle dedim falan feşman..
Aman be ya karışık kafam;
olmalı mı olmamalı mı...

Hiç yorum yok: